عناوین این آموزش ساز عود و بربط :
تئوری موسیقی : خطوط حامل و نت ها و میزان تئوری موسیقی : خط اتحاد – خط اتصال علائم عرضی – کتاب اول : درس ۱ – ۲ – کتاب اول : درس ۳ – ۴ – کتاب اول : درس ۵ – ۷ – کتاب اول : درس ۸ – ۹ – کتاب اول : درس ۱۰ – ۱۲ – کتاب اول : درس ۱۳ – ۱۴ – کتاب اول : درس ۱۵ – ۱۷ – کتاب اول : درس ۱۸ – ۲۰ – کتاب اول : درس ۲۱ – ۲۳ اجرای شماره ۱ کتاب اول : درس ۲۴ – ۲۶ کتاب اول : درس ۲۷ – ۳۱ کتاب اول : درس ۳۲ – ۳۳ کتاب دوم : درس درنه جان کتاب دوم : درس کوهستان کتاب دوم : درس سوز رخ کتاب دوم : درس سه گدار و … اجرای شماره ۲ کتاب دوم : درس های صابوناتی و واسونک کتاب دوم : درس های بویر احمدی – گل مریم – گل گندم کتاب دوم : درس های گل پامچال – شور – دایی جونم کتاب دوم : درس های گل نیشان – کولان – حیران ردیف نوازی : دستگاه ماهور ردیف نوازی : ضربی های دستگاه ماهور ردیف نوازی : دستگاه شور قطعات تکمیلی ۱ قطعات تکمیلی ۲ آشنایی با استاد
آشنایی با ساز عود یا بربط موسیقی > محصولات – همشهری آنلاین: عود یا بربط و یا رود از جمله معمول‌ترین سازهای موسیقی ایران قدیم است با ظاهری به شکل گلابی، از جنس چوب در خت توت یا آبنوس با کاسه طنینی بزرگ و دسته کوتاه
این ساز در گروه سازهای زهی – زخمه‌ای قرار می‌گیرد، طول آن تقریبا ۸۵ سانتی متر است و هنگام نواختن آموزش عودبربط به صورت افقی روی ران پا گذاشته می‌شود.
این ساز در حقیقت نوعی سمبل تاریخی برای سازهای ایرانی به شمار می‌آید و از آن در موسیقی سنتی خاورمیانه و شرق آفریقا استفاده می‌شود.
عود دارای دسته ای کوتاه و کاسه‌ای نسبتاٌ بزرگ به شکل گلابی است و بر خلاف سازهای زهی- زخمه‌ای دیگر ایران فاقد پرده بندی بوده و دارای ۱۰ تا ۱۳ سیم است.
چون سطح ساز بربط از چوب پوشیده شده بود، اعراب آن را عود نامیدند.(العود در زبان عربی به معنای چوب است). این واژه در اصل عربی شده واژه رود فارسی می‌باشد که هم نام دیگر بربط است و هم به معنای سیم در سازهای زهی می‌باشد.
بربط امروزه نقش بسیار کمتری در موسیقی ایرانی دارد. عود عربی بر خلاف بربط ایرانی از اصلی‌ترین سازهای موسیقی عربی است. این ساز پس از اینکه به اروپا برده شد، نام لوت بر آن نهادند. واژه لوت از نگارش کلمهٔ العود به وجود آمده و به تدریج به لوت تبدیل شده است.